vrijdag 21 maart 2014

De Greenmachine nader belicht

Mijn Greenmachine van Flevobike is voorzien van de meeste opties die op dat moment verkrijgbaar waren. Comfortabel is de G.M. al van huis uit, maar de Meks voorvering waar ik voor koos voegt daar nog eens een behoorlijk goede wegligging bij.
Verder nog een Son naafdynamo met de Edelux koplamp.
De aangepaste draaigreep blijkt ook een goede keuze te zijn omdat ik vaak met fietshandschoenen rijd.

De Greenmachine valt in het hogere prijs-segment, de Rohloffnaaf is daaraan voor een groot deel debet. Maar wat je daarvoor terug krijgt is een ligfiets waarvan het onderhoud tot een minimum beperkt blijft.
De Greenmachine met nagenoeg alle opties.
Op de foto is de rugleuning behoorlijk rechtop gezet om eerst te wennen , later heb ik de leuning wat vlakker gezet.
Na circa 1000 km vond ik mezelf ervaren genoeg om er SPD combi-pedalen op te zetten.

Het drie-laags ventisit houd je rug redelijk droog ook bij wat grotere inspanning.
Fraai gietwiel met Perfect Moiree band.
De banden van Vredestein, de Perfect Moiree, hebben een nadeel dat ze wat hoogteslag vertonen.
Dat resulteert in een onrondheid van de band die je duidelijk merkt bij wat hogere snelheden. De dealer de Ligfietsgarage in Groningen heeft een poging gedaan om dat te verhelpen maar helemaal tevreden ben ik nog steeds niet.
De volgende band word waarschijnlijk dan ook niet meer een Perfect Moiree.
Wel ben ik zeer te spreken over de grip en lekbestendigheid.

donderdag 20 maart 2014

Hoe het allemaal begon.

Hoe ben ik besmet geraakt door het ligfiets-virus?

Door mijn werk in ploegendiensten vond ik het belangrijk om de conditie op peil te houden. Aangezien ik fietsliefhebber ben werd  een gewone bukfiets voor dat doel ingezet. Woonwerk training zat er niet in want die afstand is met 4 kilometer veel te kort.
Gekozen werd voor een vaste route van ongeveer 40 kilometer die ik probeerde steeds sneller af te leggen. Steeds vaker merkte ik dat de belasting op zitbotjes en polsen toch aardig wat roet in het eten gooide.

Ik werd op mijn route meer dan eens ingehaald door een dame op een ligfiets, die ik uiteraard probeerde bij te houden.Het grote gemak waarmee zij moeiteloos een behoorlijke snelheid aan kon houden verbaasde me en de interesse was gewekt.
Om een lang verhaal kort te houden, op 1 april, nee geen grap, werd ik gebeld door ligfiets-garage Groningen dat mijn Greenmachine klaar stond.

Na een korte gewennings periode maakte ik al snel langere tochten waarna ik zonder ook maar de geringste lichamelijk ongemak weer fit afstapte.
Op 1 van die tochten kwam ik wederom dezelfde dame tegen, alleen liep ik nu op haar in. De openingszin had ik al klaar zo van " mag ik naast je komen liggen" maar voordat me een betere zin te binnen schoot was ze al afgeslagen.

De langste tochten die ik maak zijn zo rond de 100 km. dit zo nu en dan.
Ik haal jaarafstanden van rond de 3000 km. een peulenschil, zeker in vergelijk met de meeste diehards in hun gestroomlijnde velomobielen die ik op hun blogs volg. Dat ligt grotendeels aan mijn fietsseizoen dat van eind maart tot november duurt.
Voor de winter vind ik het op de Greenmachine te koud.

Ik ben nieuw in de blogwereld en zal me wat meer in die materie moeten verdiepen.
Ik zal proberen om met enige regelmaat hier te posten en hoop dat er medebloggers zijn en andere geinteresseerden die ook deze blog kunnen waarderen.
Ook zal ik proberen om het geheel wat op te leuken met wat foto's of later zelfs met wat video's.

tot zover.




woensdag 19 maart 2014

Start

Begin van een Blog over het fietsen op de Greenmachine,het maken van fietstochten en wat er allemaal nog meer over te vertellen is.