maandag 18 augustus 2014

Bijna Bijtincident

Vanuit een ooghoek zag ik hem al aankomen. Een monster met nog veel monsterachtige kaken. Je kent ze wel, de agressief uit de ogen kijkende en op bijtkracht gefokte beesten met op iedere hoek een poot.
Talloze malen ben ik aan de locatie voorbij gereden en nooit onraad bespeurd.
Nu was het monster op weg naar mijn Schwalbe Marathon Plus achterband die nog maar een paar maanden geleden met veel zorg door Gerrit Tempelman Dronten op de Greenmachine gelegd werd.
Schwalbes staan bekend om hun lekbestendige eigenschappen maar daar zou nu zo maar een bruut einde aan kunnen komen als er niet snel gehandeld zou worden.

Het hekwerk ziet er op het oog solide uit, maar in het verlengde daarvan bevindt zich een coniferenhaag, die aan het uiteinde een riante doorgang biedt naar de droge sloot en vervolgens het fietspad.

Op het moment, waar de foto later is genomen, rijd ik tegen de 30 km. per uur.
Ik heb geen spiegeltje aan de rechterkant van de fiets dus kon ik alleen maar aan de geluiden een idee krijgen waar het monster zich bevond.
Even gaan we gelijk op.  Ik op het nu nog veilige fietspad en het monster inmiddels op volle snelheid achter de coniferenhaag.
Dan hoor ik de klap waarmee het logge hondenlijf tegen het schuine talud dreunt, gevolgd door het geluid van snel roffelende poten op asfalt. Asfalt!!
De daardoor opgewekte adrenaline doet mij dermate goed dat daardoor mijn snelheid fiks toeneemt.
Het tempo van het roffelen wordt hoorbaar minder en ik meende een snork te horen, waarschijnlijk van woede of teleurstelling.
Ik heb later nog na gezocht wat voor beest het is geweest maar de onderstaande foto komt denk ik aardig in de buurt.

Kaken gefokt om banden te verscheuren

Wie heeft nou zulke beesten in huis, waar is dat nou voor nodig?
Het huis staat inmiddels al een tijdje te koop en het beest heb ik ook niet meer gezien, die ligt waarschijnlijk in de aanpalende schuur zich goed te doen aan de voorraad winterbanden van de eigenaar.



2 opmerkingen:

  1. Dat is ook toevallig! Vlakbij het tankstation net buiten Peize. Dat beest rende een keer achter mij aan toen ik daar op skeelers langskwam. Door de schrik ben ik de berm ingereden en logischerwijs gevallen, gelukkig zonder schade. De baas van het beest gaf hem er daarna verbaal flink van langs, maar dat heeft natuurlijk geen enkele opvoedkundige zin. Hij (de baas) heeft er niet van geleerd, want het gat in de coniferenhaag is nog niet gedicht. Ik vraag mij hardop af wat hiertegen te doen valt. Het is namelijk mijn favoriete skeelerroute. Misschien een afspraak maken om met zijn tweeën langs te gaan?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Piet, daar ben je nog goed bij weg gekomen, het had ook slechter af kunnen lopen.
    Die route naar Groningen neem ik niet zo vaak, dan is de onlanden route toch mooier met ook nog eens beter wegdek.
    Maar dat neemt niet weg dat de eigenaar er verstandig aan zou doen de hond binnen het erf te houden.
    Dit moeten beslist meerdere mensen overkomen zijn. . Ik heb me wel voorgenomen bij e.v.t. herhaling de eigenaar er op aan te spreken.



    BeantwoordenVerwijderen